Van La Coquille naar Thiviers

2 augustus 2019 - Thiviers, Frankrijk

Vrijdag 2 augustus

We spraken gisteravond af dat we om 8 uur ontbijten. Ik zette geen wekker omdat ik meestal ruim eerder wakker ben. Nou, vandaag dus niet. Iets voor 8 worden we gewekt door onze gastvrouw. Ze heeft het ontbijt klaarstaan. Aanschuiven en eten maar. Iets over 9 loop ik weg vanaf de herberg. De temperatuur begint al snel op te lopen. De etappe van vandaag is 18 km lang. Geen hele grote opgave dus. Al snel buiten la Coquille kom ik een schelp tegen met de naam van de chambre D’hotes waar ik vandaag eindig. Elke kilometer kom ik zo’n schelp tegen. Leuke service!
Het Franse stel is iets voor mij vertrokken, maar na een uurtje ben ik hen weer voorbij. Als ik even in de schaduw sta uit te rusten na een lastige afdaling komt er opeens een pelgrima voorbij. Het is de eerste pelgrim die ik onder het lopen ontmoet. Leuk! We wisselen wat pelgrimdingen uit: waar ben je gestart, waar ga je vandaag heen, tot waar ga je lopen. Angelina is net als ik uit Vezelay vertrokken en is ook via Nevers gelopen. Ze vertelt dat ze naar St. Jean loopt. Zo kletsen we even wat, maar al vrij snel volgen  we allebei weer ons eigen tempo. Ieder loopt zijn eigen Camino. Maar: je ziet elkaar op zo’n dag een paar keer terug. Want  als de ene rust en de andere loopt, dan passeer je elkaar over en weer. 

Ik vind een fijne plek in de schaduw van een boom om even lekker uit te rusten en wat te eten. Brood eten wil me niet zo goed lukken. Maar met wat druiven en een yoghurtje, aangevuld met gezouten pinda’s (precies, vanwege het zout) heb ik een heerlijke lunch. Dan ga ik verder richting Chez Nany, net voor het stadje Thiviers. Ik ben er al om 13:30 uur, dat is mooi vroeg. Lekker douchen en kleren wassen, zodat die even later te drogen gangen. Ik strijk even neer op een stoel in de tuin en sluit vriendschap met iPop, de hond van Nany. Het is een kleurrijk geheel, de B&B waar ik terecht ben gekomen. Dat geldt zeker voor het interieur, maar ook voor de eigenaresse. Ook zij kookt voor de gasten die dat willen en daarvan maak ik graag gebruik. Al was ’t maar omdat ik anders nog een 2 km moet lopen naar Thiviers (en terug). Ik kan voor het eten nog even wat slapen. Dat is altijd lekker  en helpt goed bij het herstel van m’n lijf. Hoewel ’t lopen steeds makkelijker gaat, vinden m’n voeten wat extra rust wel fijn. 
Als we gaan eten, schuift ook een andere gaste aan. Zij heeft al langer een kamer hier, omdat ze in de regio op zoek was naar een huis. Uitgerekend vandaag heeft ze succes gehad met haar zoektocht en om dat met ons te vieren zet ze een fles rosé op tafel. En ik ben de beroerdste niet als ’t om helpen gaat… het eten is trouwens ook prima. Een soort wildschotel. Heel prettig. 
Later op de avond arriveren nog enkele gasten, maar om 21:30 uur zeg ik ze allemaal gedag en zoek ik mijn bed op. 

Foto’s