Van Los Arcos naar Logrono; over een ongestemde piano en een update

Om de 28 km van vandaag in combinatie met de warmte van de middag zoveel mogelijk voor te zijn, ontbijt ik al om 6:30. De meeste pelgrims zijn dan al vertrokken. Die hebben verlichting nodig omdat het pas rond 6:30 voldoende schemerig is om te kunnen zien waar je loopt. De eerste 7 kilometer brengt me naar Sansol. Even voor dat dorpje staat een schaapherder met 4 prachtige honden zijn schapen in de gaten te houden. 

In Sansol is een barretje waar ik stop voor een koffie. David komt naar buiten lopen en zegt het jammer te vinden dat ik er niet eerder was, want hij had net op de piano gespeeld voor de mensen die zaten te eten binnen. Als ik mijn koffie bijna op heb, staat hij opnieuw aan mijn tafel. Hij wil graag wat voor me spelen en vraagt of ik nog tijd heb om even te luisteren. Binnen staat een piano die al jaaaaaren is overgeslagen door de stemmer. Evengoed zit David op zijn wandelschoenen muziek te maken die me raakt. Fijn om daar even bij stil te zitten. We lopen daarna een tijdje verder en zetten ons gesprek van gisteravond nog wat voort. Op het moment dat ik last begin te krijgen van het tempo dat net wat onder mijn eigen tempo ligt, geeft hij aan nog wat opnames van de natuur te willen maken. We nemen afscheid en gaan onze eigen weg. Ook dat is Buen Camino.

Voor ik Logrono bereik, loop ik nog door een karakteristiek Spaans dorpje. Ook wandel ik de regio Navarra uit en Rioja in. Bij het binnenlopen van Logrono merk ik opnieuw dat ik niet in de stemming ben voor de grote stad. Ik ben blij dat ik mijn slaapplaats snel vind en maak nog even kennis met mijn overbuurman die net naar buiten staat te kijken. Na het douchen en een korte rust wandel ik even wat rond in t centrum. Ik drink wat op een terras, loop even de supermarkt in voor mijn eten voor morgen overweg. Om 19 uur zoek ik een terras waar ik een pelgrimsmenu eet. En waar je in een klein dorpje dan soms verrast wordt door onverwacht lekker eten, is het nu inderdaad grote-stad-eten. Ik pak nog ergens een koffie en lig er weer vroeg in.

Even een gezondheidsupdate:

Fysiek gaat het hartstikke lekker. Geen blaar gehad tot nu toe. Aan het einde van de dag zijn mijn voeten wel moe (net als ikzelf), maar dat is in de morgen weer weg. Alleen mijn kleine teen links heeft waarschijnlijk ergens klem gezeten. Ik vermoed tijdens een afdaling. Het gebied onder de nagel is blauw, maar het doet geen pijn en is ook niet gezwollen of rood ofzo. Ik heb er een paar keer wat Nestocyl opgedaan, dat werkt bij mij doorgaans goed. En elke ochtend spuit ik mijn voetzolen even in met anti-blarenspray met kamfer. Daar ben ik drie weken voor ik vertrok mee begonnen. 

Voor mijn gewrichten en spieren heb ik verder SLR-gelei bij me. Dat gebruik ik zo om de dag. Mijn knieen moeten wel werken deze dagen, dus die kunnen wel wat extra verzorging gebruiken.

Mentaal zijn met name de eerste dagen wel pittig geweest. Het oversteken van de Pyreneeen heeft me energie gekost. De dag van Pamplona, toen ik mezelf ruimte gaf een stuk de bus te nemen, heeft ook mezelf ruimte in mijn hoofd gegeven. Onder het lopen kan ik heerlijk lopen mijmeren over van alles en nog wat. 

Morgen gelukkig de grote stad weer uit en 28 km verder, naar Najera.