Van Burgos naar Lochem; over overeenkomsten tussen Burgos en Lochem en terug- en vooruitblik

Tja, als in Nederland de regen valt.. dan gaan mijn gedachten automatisch terug naar het heerlijke weer op de Camino. En dan bedenk ik me dat ik nog niets geschreven heb over mijn terugreis. Een mooi moment om dat even te doen. 

Heel veel is er niet over te zeggen: de hele reis verliep weer gladjes. Dan eerst maar die overeenkomsten tussen Burgos en Lochem: beide steden (jaja, Lochem heeft stadsrechten sinds 1233) hebben een centrum dat gedomineerd wordt door een mooie kerk. En beide steden hebben een treinstation dat nogal buitenaf ligt. Mijn terugreis naar huis begon dan ook met een wandeling van 3,5 kilometer naar station Burgos Rosa da Lima. Wat de naamgeving van het station betreft heeft Lochem nog wel wat te leren. Zelf denk ik aan Lochem de Roos van Gudula. Ik was ruim op tijd en dat was best jammer, want er is niet veel te zien op en bij het station van Burgos. De trein was keurig op tijd en bracht me via het mooie landschap naar San Sebastián. Daar moest ik voor het laatste kwartier overstappen op een soort bovengrondse metro naar Irun. En vanaf daar was het nog 2-3 km lopen naar mijn overnachtingsplaats in Hendaye. Toen ik bijna bij het hotel was, zag ik opeens een McDonalds… er kwam een guilty pleasure omhoog en ik ben gezwicht voor de BigMac en een heerlijke koffie. 

De volgende morgen vertrok mijn TGV naar Parijs rond 10:30 uur. Alles weer keurig op tijd, overstappen in Parijs verliep zonder grote problemen en kort na aankomst op Gare du Nord begon het instappen in de Thalys. Die zoefde me naar Schiphol en daar stapte ik over op de trein naar Deventer. Toen nog een stukje met de bus en om 22:30 was ik thuis. 

Terugkijken… een reis zonder tegenslag, goed wandelweer. Heerlijk om weer andere pelgrims te ontmoeten. Het verschil ervaren tussen de Camino tot aan St. Jean en de Camino daarna (ja Saskia, je hebt echt gelijk ;-)). Genoten van het ritme en het eten in Spanje. Ook een paar pittige dagen gehad: die gemiddeld 25 kilometer kwam me niet altijd aanvliegen. Onder de indruk van het landschap en de luchten in dit deel van Spanje. 

Vooruitkijken… als alles gaat zoals ik nu denk, loop ik volgend jaar niet verder op de Camino Frances. Dat klinkt een beetje onheilspellend, maar dat is het gelukkig niet: het begint er steeds meer op te lijken dat ik in 2022 acht weken vrij kan maken. Die wil ik gebruiken om te starten op de Camino del Norte (vanaf Irun, via San Sebastián en Bilbao langs de Atlantische kust) om dan via de Camino Primitivo (Oviedo, Lugo, Melide) naar Santiago te lopen. Natuurlijk is het nog lang niet zo ver, maar het idee lonkt…

tot die tijd: Ultreia!!