Van Périgueux naar Lochem

Maandag 5 augustus

Mijn thuisreis begint om 7:00 uur als de wekker gaat. Ik heb even tijd nodig om me te realiseren dat ik niet verder loop dit jaar. Toch een rare gedachte, ook al is het fijn om weer naar huis te gaan. Als ik gewassen en wel beneden kom, staat er een heerlijk ontbijt voor me klaar. Als ik dat op heb, is het 8 uur: tijd om naar het station te lopen. Na een wandeling van 10 minuten ben ik op het station, ruim op tijd voor de trein naar Bordeaux vertrekt. Bordeaux is blijkbaar populair deze dagen, want de trein is tjokvol en behoorlijk warm. Ik vind gelukkig een klapstoeltje naast een deur, waarop ik de ruim 5 kwartier durende rit kan zitten. De trein stopt een keer of 7 en als dan de deuren open gaan, geniet ik van de verse lucht die binnenstroomt.

Wanneer ik op het station in Bordeaux kom zie ik dat mijn TGV naar Parijs van 11:04 een vertraging van 20 minuten heeft. Die van 10:04 is nog niet vertrokken en ik vraag aan een servicemedewerker van de SNCF of ik misschien mijn plekje kan ruilen voor een trein eerder. Hij adviseert me dat niet te doen, want ik moet dan naar de ticketoffice gaan en de tijd om een ander ticket te regelen is krap. Bovendien moet ik dan extra kosten betalen en daar heb ik natuurlijk ge

en trek in. Dus maar even op zoek naar een kop koffie en de tijd even uitzitten. Mijn trein vertrekt uiteindelijk met een half uur vertraging. Tot aan Parijs (Gare Montparnasse) stopt de trein niet meer, dus er zijn weinig mogelijkheden om tijd in te halen. Op een gegeven moment zie ik op een scherm in de trein dat we een snelheid van 314 km per uur hebben. Het duizelt me even. Wat een verschil mdeet de afstanden die ik de afgelopen dagen aflegde: waar ik 10 dagen voor nodig had, doet de TGV dat in ongeveer 45 minuten. 

Mijn overstapruimte in Parijs is ruim 70 minuten. Daarvan is dus 30 minuten weg door de vertraging. Volgens de site van NS-internationaal is de reistijd naar Gare du Nord 15 minuten per metro en rijdt die metro elke 2 minuten. Maar... de looptijd op Montparnasse van trein naar metro is ook bijna 15 minuten. En als ik dan eindelijk bij het metrostation ben, staan er lange rijen voor de kaartjesautomaat. Ik begin er wat ongerust op te worden. Eenmaal op het perron aangekomen staat de metro net klaar om te vertrekken. Een kwartiertje later ben ik op Gare du Nord waar het gelukkig niet ver lopen is naar de perrons waar de Thalys vertrekt. Maar ik tref het weer dat er een dubbele trein rijdt naar Brussel en dat mijn wagon in het voorste deel zit. Om 14:21 zit ik op mijn stoel: dat is 4 minuten voor het vertrek. Twee metro's later en ik had mijn aansluiting in Parijs, net als op de heenreis, gemist. 

De trein vertrekt stipt op tijd en even later zoeft het geheel richting Brussel, Antwerpen, Rotterdam en Schiphol. Met een kleine vertraging kom ik aan op Schiphol en van daaruit reis ik verder naar Zutphen waar Marrianne me van de trein haalt. Om 8 uur in de ochtend vertrokken uit Périgueux, om 20 uur aankomen in Lochem. Een hele dag.

Er staat een heerlijk Achterhoeks streekgerecht op het menu. Aardappels en sla komen uit ons eigen moestuintje. Héérlijk. 

Epiloog 2019:

Ik heb een heerlijke tijd op de Camino gehad. Het was een goed besluit om mijn tent thuis te laten en ik ben blij dat ik onderweg mede-pelgrims trof. Volgende keer gaat er minder mee in mijn rugzak (en misschien ook wel in een kleinere rugzak), want als ik een foto maak van de spullen uit mijn rugzak die ik niet gebruikte c.q. niet nodig heb gehad, dan is dat best veel. Tien dagen lopen is wel de ondergrens. Wanneer je gaat lopen, heeft je lichaam even tijd nodig om zich daarop in te stellen. Na een goede week is die aanpassing wel afgerond en dan zijn de resterende 2-3 dagen eigenlijk nét te weinig. Maar: ik ben gelukkig dat ik deze 10 dagen kon lopen. Ik ruil de Strandzesdaagse en de Nijmeegse Vierdaagse graag in voor deze 210 kilometer op de Camino in 2019.