Van Saint-Amand-Montrond naar Ardenais (18,6 km)

De weerapp voorspelt deze hele dag grote kans op regen. Daarom ben ik al vroeg op pad. In het eerste dorpje is de kerk op slot. Maar als ik verder wil lopen komt er een man aangewandeld die de sleutel heeft. Trots en bevlogen vertelt hij over de kerk. Helaas heb ik niets met jaartallen, dus het doet me niet heel veel.

Iets verderop is een pelgrimsherberg waar ik even langs loop om te kijken. Ik krijg koffie aangeboden en die sla ik niet af. Lekkerrrr...

De hele dag is het wat grijs en grauw. In een weiland staan een paard en een ezel rustig te grazen. De weg loopt om het weiland heen en tegen het hek van het weiland kan ik lekker even zitten voor mijn lunchpauze. Ik hoor achter me wel wat geruis en als ik opsta, zie ik dat zowel paard als ezel het hele weiland zijn doorgelopen en dicht achter het hek staan. Nieuwsgierige aagjes.

Het is goed te zien dat ook hier de natuur water mist. Poeltjes staan droog of bevatten amper water. Een kilometer of drie voor het eindpunt heeft het nog geen drup geregend. In een kleine dorpje zou volgens mijn gidsje een barretje moeten zijn. Dat klopt, maar ook deze is een aantal weken gesloten nu hier de vakanties net voorbij zijn. Dan maar op een bankje bij de kerk uitrusten.

Dan verder naar het eindpunt. Helaas mis ik een afslag, waardoor ik een kleine twee kilometer extra moet lopen. Dat helaas is niet om de extra afstand... Het zou de hele dag regenen en dat heeft het niet gedaan. Het regende alleen de laatste 500 meter. Maar dan wel zo hard dat het water van boven mijn schoenen in loopt. Als een verzopen kat kom ik aan bij mijn overnachtingsplaats. Wanneer ik de goede afslag had genomen, was ik keurig droog aangekomen :-) Ik ben de rest van de dag druk in de weer met keukenrol en fohn om (vooral) mijn schoenen weer droog te krijgen. 

De eigenaar van de herberg is een 75-jarige heer die zelf voor de gasten kookt. Maar de goede man heeft die middag gelunched met vrienden. Daarbij is (zo vertelde hij achteraf) de nodige champagne en wijn gedronken. Helemaal vast ter been is hij daardoor niet. En als hij dan de openstaande klep van de afwasmachine mist, ligt de kok gestrekt in de keuken ;-) Nadat hij opgetakeld is, kookt hij vrolijk verder. Gelukkig is de forse biefstuk heerlijk en de rest van het eten ook. 

Na een laatste ronde met de föhn val ik als een blokje in slaap.