Welkom op mijn reisblog!

Welkom op mijn reisblog bij Reislogger! Ik ga deze website gebruiken om te delen over mijn dagen op de Camino. Die begon voor mij in augustus 2016. Ik volg de 'Via Lemovicensis' (=de weg van Limoges, één van de hoofdplaatsen onderweg). De weg wordt ook wel genoemd 'De Pelgrimsweg van Vezelay'. De route is zoveel mogelijk gebaseerd op de Codex Calixtinus (12e eeuw, oudste boek over de Camino). Deze weg start in Vezelay en gaat tot Saint Jean Pied de Port, aan de voet van de Pyreneeën. 

Tot nu toe liep ik de volgende trajecten:

• 2016: Vezelay-Nevers
• 2018: Nevers-La Souterraine
• 2019: La Souterraine-Perigueux
• 2020: Perigueux-Orthez
• 2021: Orthez-Burgos

In 2022 hoop ik de draad in Burgos weer op te pakken. Kom dus snel een keertje terug voor de nieuwste reisverhalen en foto’s. Wil je gemakkelijk op de hoogte blijven van mijn belevenissen? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst!

Al heel lang heeft de Camino een bijzondere aantrekkingskracht op me. De Camino, dat is de weg die pelgrims sinds eeuwen vanuit heel Europa volgen naar Santiago de Compostella. In deze stad in het noordwesten van Spanje bevindt zich volgens de legende het graf van Jacobus, één van de discipelen van Jezus.

Volgens een legende zou het graf van de apostel Jakobus de Meerdere, een van de discipelen van Jezus, zich hier bevinden. Zijn stoffelijk overschot zou, nadat hij in Palestina was onthoofd, in een stenen boot zijn gelegd waarin twee van zijn discipelen meereisden. De boot bereikte vanzelf de Galicische kust, waarna het dode lichaam werd begraven in de berg Libredón. Over het graf verrees een machtige basiliek.

De kerkelijke feestdag van de apostel Jacobus is op 25 juli. Hij is de patroonheilige van Spanje (in het bijzonder van Galicië en Santiago de Compostella). Op die dag is het dan ook groot feest in Santiago de Compostella. (bron: Wikipedia)

Die belangstelling ontstond toen ik nog in Best woonde en op heel kleine schaal pelgrimstochten liep naar Aken en naar Ootmarsum. Wanneer op TV programma’s zijn over mensen die de Camino lopen, kijk ik daar met een mengeling van verlangen en ontroering naar. Verlangen als in ‘wat gaaf dat mensen zo hun eigen weg gaan’ en ontroering door de belevenissen en ervaringen van de pelgrims. Dat wandelen iets teweegbrengt in je hoofd en in je lijf, weet ik sinds ik in 2011 mijn eerste Nijmeegse Vierdaagse als wandelaar beleefde. Dat ik ooit de Camino wil lopen staat dan ook al heel lang op mijn bucketlist.

En dan valt begin mei 2016 mijn oog op een Facebook-bericht. Daarin lees ik het verhaal van een jonge vrouw, Wietske, die haar baan als onderwijs-psychologe opgeeft om te gaan doen wat zij haar ‘bestemming’ noemt. Ze gaat de Camino lopen en ze nodigt mensen uit een week met haar mee te lopen. In die week helpt ze mensen met het maken van gezonde keuzes in hun werk of privé-situatie. Het bericht triggert me om meer redenen. Ik heb als eerste een zwak voor mensen die hun droom nastreven. De schrijver Paolo Coelho zegt daar in zijn boek 'De Alchemist' zulke prachtige dingen over. Op de tweede plaats zie ik een mogelijkheid kennis te maken met de Camino. Tenslotte vind ik het meer dan Toevallig dat Wietske de dochter is van de man die mij in Best liet kennismaken met pelgrimeren. Via haar website http://www.loopmetmij.nl laat ik Wietske weten dat ik de week van 21 t/m 27 augustus graag met haar op weg ga.